overzicht | 1 | 2| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14

Jezus valt voor de tweede maal

‘t Is niet de steen onder de voet, noch de strop te hard gesnokt;
‘t Is de ziel die plots begeeft.
O, midden in ons leven! De val die men spontaan beleeft!
Wanneer de magneet geen pool meer heeft en het geloof geen grond, omdat de weg lang is en het doel zo wijd.
Omdat men heel alleen is in troosteloosheid!
Lengte van de tijd! Afkeer die groeit in ‘t geheim
tegen de onbuigbare dwang en die houten pijn!
Daarom spreidt men als een zwemmer beide armen tegelijk!
‘t Is niet meer op de knieën dat men valt, maar op het aangezicht.
Het lichaam valt, en de ziel heeft begeven.
Red ons van de tweede val waaraan men vrijwillig,
uit verveling heeft toegegeven.