overzicht | 1 | 2| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14

Jezus wordt aan het kruis genageld

God is niet meer met ons.
Zie hoe hij op de grond geworpen werd.
De jachthonden grepen hem bij de keel als een hert.
Gij zijt dus gekomen! Waarlijk zijt ge bij ons, Heer!
Men heeft zich op u geworpen en drukte een knie ruw op uw hart.
De beul wil des Verlossers rechterhand uitwringen.
Men bond het Lam bij de poten en zal
nu ook de Almachtige dwingen.

Men grift met krijt op het kruis zijn hoogte- en breedtelijnen.
Wanneer hij onze spijkers proeft, gaan we zijn gezicht zien verpijnen.
God is niet meer met ons.
Eeuwige Zoon, uw oneindigheid is uw enige grens,
Hier is dan de smalle weg die gij zocht als mens!
Hier is Elias die zich languit op de dode neervlijt,
Hier is Davids troon en Salomons heerlijkheid,
Hier is het bed onzer liefde, dat krachtig en sterk staat!
’t Is moeilijk voor een God zich te meten naar onze maat.
God is niet meer met ons.
Men trekt tot het half ontwrichte lijf kreunt en een kreet slaakt.
Hij is gespannen als een wijnpers, hij is vreselijk gekraakt.
Opdat zou vervuld zijn wat de Profeet heeft voorspeld:

“Ze hebben mijn handen en voeten doorboord.
Mijn beenderen zijn geteld.”
Gij zijt gevangen, Heer, en kunt hier niet meer vandaan.
Met handen en voeten zijt gij genageld tegen ’t kruishout aan.
Wat zou ik in de hemel nog zoeken met de ketter of de zot;
Ik heb voldoende aan hem die tussen vier nagelen hangt, mijn God!